Aktualności

31 grudnia, w ostatni dzień starego roku do domu Ojca odszedł Papież senior – Benedykt XVI. Emerytowany papież zmarł w klasztorze Mater Ecclesiae w Ogrodach Watykańskich. Benedykt XVI 17 kwietnia ukończył 95 lat. Od dłuższego czasu Watykan informował o złym stanie zdrowia Papieża seniora, kilka dni przed jego śmiercią Papież Franciszek prosił o modlitwę w intencji swego poprzednika. Papież Benedykt XVI był pierwszym papieżem w historii Kościoła, który abdykował. Na Stolicę Piotrową kardynał Joseph Ratzinger został wybrany 19 kwietnia 2005. Przewodził Kościołem przez 8 lat. Odwiedził 24 państwa, przewodniczył 11 kanonizacjom oraz odbył 24 podróże zagraniczne. W swoim nauczaniu Benedykt XVI podkreślał że „chrześcijaństwo to nie system intelektualny, zbiór dogmatów czy moralizm. Chrześcijaństwo to spotkanie, historia miłosna, to wydarzenie.” Uczył także, że: „chrześcijaninem nie zaczyna się być poprzez podjęcie decyzji etycznej czy poprzez wielką ideę, ale tylko poprzez spotkanie z Osobą, która wskazuje nam nowe życiowe horyzonty, a co za tym idzie decydujący kierunek życia”. Dał się poznać jako wybitny teolog, człowiek o spokojnym usposobieniu, jednakże nie bojący się podejmować stanowczych i zdecydowanych kroków, pomimo początkowego pozostawania w cieniu swego poprzednika – św. Jana Pawła II. Od 2 stycznia ciało zmarłego Papieża jest wystawione na widok publiczny w Bazylice św. Piotra. Pogrzeb Papieża seniora jest zaplanowany na 5 stycznia, w wigilię Uroczystości Objawienia Pańskiego.

Polecajmy śp. Benedykta XVI w naszych modlitwach, aby w wieczności mógł radować się z faktu przebywania w gronie zbawionych w niebie. /M.S./

Podstawową komórka budującą społeczeństwo jest rodzina. Z punktu widzenia socjologii, funkcją rodziny jest wychowanie, zapewnienie warunków bytowych młodemu człowiekowi oraz przygotowanie go do koegzystencji w społeczeństwie. Bóg posyłając swego Syna na świat, zadbał o to, aby wzrastał On w rodzinie. Tym samym Chrystus stał się nam jeszcze bardziej podobny. Będąc Synem Ojca w Niebie, żyjąc na ziemi był posłuszny swoim ziemskim rodzicom: Maryi i Józefowi. Rodzina z Nazaretu 2000 lat temu nie różniła się od innych ówczesnych rodzin. Jednakże wyróżniała ją misja przyjścia na świat Zbawiciela. Maryja z Józefem byli prostymi ludźmi, jak czytamy w ewangelii: „bardzo ubogimi”. To nie byli wybitni uczeni, teologowie, którzy z łatwością zrozumieją tajemnicę wcielenia i to, że Jezus jest Synem Boga. Ale Bóg wybrał akurat ich do tak ważnego i odpowiedzialnego zadania. Prości ludzie są bardzo rozmodleni, pełni zaufania Bogu, choć nie do końca wszystko rozumieją, to są bogatsi od uczonych o wiarę, w to co jest zakryte. Uczony może podać przykłady na poparcie, bądź odrzucenie danej tezy, ale nie powie tak bez niczego: ja wierzę, choć nie do końca rozumiem. W tym właśnie Maryja z Józefem byli wyjątkowi. Potrafili zaufać i nie pytać: O Panie Boże jak to będzie? O Panie Boże, ale jak to tak? Nie. Wiara w to, że Bóg ich nie opuści umocniła ich w powiedzeniu tak i wzięciu na siebie odpowiedzialności. Św. Jan Paweł II nazywany papieżem rodziny powiedział: „Rodzina Bogiem silna, staje się siłą człowieka”. Budowanie rodziny na bożym fundamencie jest taką „gwarancją”, że Bóg, nawet w tych największych trudnościach będzie z nami i nas nie opuści, tak jak nie opuścił Maryi i Józefa. /M.S./

Poprzez adwentowe przygotowanie wypełnione ciszą i oczekiwaniem doszliśmy do radosnego końca tego okresu liturgicznego. Bóg – Człowiek rodzi się z Dziewicy. Przychodzi na świat pod postacią małego, bezbronnego dziecka. Uniża samego siebie, cierpi niewygody, niedogodności, aby wyrwać nas spod władzy ciemności, grzechu i błędu. Przychodzi do nas, do naszego serca i chce pozostać tam już na zawsze. Niech ta radość z obecności Boga wśród nas będzie dla wszystkich wyjątkowym czasem jedności i wzajemnej miłości. Obdarzajmy potrzebujących dobrym słowem, pomocą i wsparciem, aby w te święta nikt nie czuł się samotny, oraz aby wszyscy mogli się radować z przyjścia na świat Księcia Pokoju.

Drodzy Parafianie i Przyjaciele naszej krościeńskiej Parafii składamy wam najserdeczniejsze życzenia świąteczne: niech światło betlejemskiej nocy opromienia mroki, trudności i cienie waszego życia, a Jezus, nowonarodzony Król i Bóg prowadzi was drogami wiary, zachowując w zdrowiu i dostatku, a w nowym 2023 roku niech chojnie obdarza was swoim błogosławieństwem.

Duszpasterze i LSO Parafii Krościenko nad Dunajcem

W Katechizmie Kościoła Katolickiego, wśród tzw. prawd wiary znajdujemy następujące stwierdzenie: „Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna.” Bez łaski otrzymanej od Boga człowiek staje się bezbronny. Boże działanie uzdalnia go w dążeniu do wieczności. Sprawia, że mamy moc i siły, by kroczyć drogą wiary. Takiej szczególnej łaski w swoim życiu doświadczyła Maryja. Bóg kształtując i przewidując Ją na matkę swego Syna zadbał, aby nie dotknął Jej nawet grzech pierworodny. Rodząc się każdy człowiek jest obarczony jarzmem grzechu pierworodnego, który popełnili pierwsi rodzice. Znamię niweluje dopiero przyjęcie Chrztu, który oczyszcza nas ze skutków grzechu, ale także włącza we wspólnotę wierzących. Maryja niejako „obeszła bokiem tę procedurę”. Bóg ukształtował Ją jako doskonałą, aby przygotować godne mieszkanie dla swego Syna. W Adwencie Maryja jawi nam się jako pokorna Służebnica Słowa Bożego. Zaufała Słowu i to Słowo zrodziła. Rozważała je, choć tak naprawdę nie do końca pojęła słowa anioła. Wątpliwości przerodziły się w wiarę, która uzdolniła Ją do podjęcia misji, którą przewidział dla Niej Bóg. Dziś Maryja prowadzi nas do Jezusa, przyprowadza nas do słowa, które umacnia nasze życie i nasze działania, bo choć upadamy, to z Jej pomocą zawsze powstaniemy i wrócimy do Jezusa.

O godz. 16.15, 8 grudnia nasz parafialny chór uroczyście odśpiewa Akatyst ku czci NMP, na który serdecznie zapraszamy. /M.S./