Święto Ofiarowania Pańskiego, w naszej polskiej, tradycji kończące okres bożonarodzeniowego świętowania, emanuje światłem i jasnością. Bije ono od przynoszonych do kościoła zapalony gromnic, a szczególnie wypływa z odczytywanej w tym dniu ewangelii. Jezus zostaje w niej przedstawiony jako “światło na oświecenie pogan i chwała Izraela”. Symeon, rozpoznając w Jezusie Mesjasza, ukazuje Jego zapowiadaną przez proroków misję zbawienia wszystkich ludzi. Światło symbolizuje prawdę, nadzieję i życie wieczne, które Chrystus przynosi światu pogrążonemu w ciemności grzechu. Za tym wyjątkowym światłem podążają Maryja i Józef, którzy przynosząc Jezusa do świątyni wypełniają obowiązek wobec Prawa Mojżeszowego. Chociaż Jezus jako Syn Boży nie wymagał oczyszczenia ani ofiary, Jego rodzice wypełnili przepisy, pokazując, że życie człowieka powinno być podporządkowane woli Boga. Jednak ta pełna spokoju i rodzinnego ciepła scena, przypomina także o przeznaczeniu Jezusa. Symeon zapowiada, że Jezus stanie się “znakiem sprzeciwu”, a miecz boleści przeniknie duszę Maryi. Proroctwo to wskazuje na przyszłe cierpienie Jezusa i Jego odrzucenie przez ludzi, a także na duchowe współcierpienie Maryi jako Matki Zbawiciela, która podąży za Nim na Golgotę. 2 lutego Kościół obchodzi także Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Szczególną modlitwą i ofiarą otoczmy osoby zakonne, które naśladują ofiarowanie Chrystusa poprzez swoje śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa i tą drogą dążą do światłości w niebie. Wpatrzeni w przykład Maryi i Józefa zawierzajmy Bogu nasze życie na każdym jego etapie. Powierzajmy także innych, którzy być może nie znają Jezusa i Jego nauki, aby opromienieni Jego światłem podążali w życiu drogą wiodącą do nieustającej światłości w niebie. /M.S./
Światło Nadziei
- Czas odczytu: 1 min