„Kościół jest zbudowany na fundamencie apostołów” – to stwierdzenie przyjęło się w przemyśleniach i rozważaniach na temat Kościoła, jego funkcji i zadań. Obserwując najwspanialsze budowle świata takie jak piramidy egipskie, czy monumentalne gotyckie świątynie uświadamiamy sobie jak ważny jest fundament. Gdyby go nie było, lub gdy byłby nie trwały obiekty te nie zachowałyby się do naszych czasów w tak doskonałej formie. Tak samo jest z Kościołem. Bez odpowiedniego fundamentu nie przetrwałby on tysięcy lat. Chrystus powołując do istnienia wspólnotę wierzących, zwaną Kościołem, który mistycznie uosabia Jego Ciało zadbał o to, aby po swoim Wniebowstąpieniu ktoś troszczył się o lud wierny „szukający Boga”. To zadanie powierzył Apostołom. Przekazując im władzę odpuszczania grzechów, wypędzania złych duchów przykazał: „Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie”. Apostołowie pełni mocy Ducha Świętego wyruszyli na pierwsze misyjne wyprawy, aby przekazywać światu nauki Jezusa, nawoływać do nawrócenia i udzielać chrztu. Wśród dwunastu Apostołów szczególnie ważne miejsce zajmują Piotr i Paweł. Ci dwaj nazywani Filarami Kościoła to postacie, które nie tylko były najbliżej Jezusa, ale też swoim życiem pokazały, że z Bożą pomocą można zmienić swoje życie, jak to było w przypadku Pawła, który był jednym z największych prześladowców Chrześcijan, a po nawróceniu stał się gorliwym wyznawcą nauk Chrystusowych. Piotr otrzymał od Jezusa władzę nad Kościołem, stając się późniejszym pierwszym papieżem, był świadkiem wielu cudów. Miał także momenty zawahania takie jak trzykrotne zaparcie się Jezusa. Obaj Apostołowie zginęli śmiercią męczeńską prawdopodobnie w tym samym 67 roku. Paweł został ścięty mieczem, stąd dziś przedstawiany jest z tym atrybutem, natomiast Piotra ukrzyżowano głową w dół, ponieważ czuł się niegodny umierać jak Chrystus. /M.S./