Grzech pierworodny, który znalazł się na świecie poprzez szatana i działanie pierwszych ludzi: Adama i Ewy spowodował, że człowiek musiał opuścić Raj. Ta wyjątkowa przestrzeń była dla pierwszych ludzi miejscem błogiego spokoju, bez zmartwień i trosk. Pierwsi rodzice nie musieli zabiegać bardzo mocno o pożywienie, odzienie, nie znali trudu pracy, dopiero wygnanie z raju zmusiło ich do poznania jej znoju. Wartości płynące z pracy dostrzegano już od najwcześniejszych wieków. W połączeniu z modlitwą była ona doskonałym sposobem na odkrycie Boga i wierną służbę ku chwale Jego imienia. Św. Benedykt z Nursji, patron Europy i założyciel zakonu benedyktynów, w otwieranych klasztorach nakazywał mnichom nie tylko samą modlitwę, ale także pracę, w myśl swojej dewizy: „Módl się i pracuj”. Benedykt dostrzegał, że aby podobać się Bogu nie należy tylko i wyłącznie przesiadywać w kaplicy oddając się modlitwie, ale także podejmować pracę, aby często w drugim człowieku odnajdywać Boga i doświadczać Jego miłości.

Poprzez pracę prawdziwego Boga odkrywał także św. Józef, którego 1 maja czcimy poprzez pryzmat jego pracy. Opiekun najświętszej rodziny jako dobry ojciec i mąż pracował, aby jego rodzinie niczego nie zabrakło. Poprzez pracę i życie z Bogiem, Jezusem Chrystusem, mógł prawdziwie doświadczyć Jego obecności w życiu. Wykonując swój zawód: ciesielstwo, starał się być jak najlepszym opiekunem dla Jezusa, a mając możliwość z Nim przebywania, słuchając Jego słów stawał się coraz doskonalszym duchowo. Kościół katolicki ważnością pracy w życiu człowieka zainteresował się szczególnie w okresie uprzemysłowienia, rozwoju fabryk, który przypadł na wiek XIX. Podjęto wtedy starania o świadczenie pomocy pracownikom, którzy często byli wykorzystywani i pracowali w nieludzkich warunkach. Papież Leon XIII w encyklice: „Rerum novarum”, która dała początek katolickiej nauce społecznej podkreślał ważność współdziałania państwa i Kościoła w procesie ochrony pracownika i jego praw. Kwestie pracy w swoim nauczaniu podejmował także św. Jan Paweł II, który przedstawiał pracę jako wartość, która zapewnia człowiekowi rozwój, utrzymanie, a także przyczynia się do osiągnięcia zbawienia. Wzywając orędownictwa św. Józefa, patrona pracujących módlmy się za pracowników, aby sumiennie i rzetelnie wykonywali swoją pracę oraz za pracodawców, aby z szacunkiem traktowali swoich podwładnych i otaczali ich troską i zrozumieniem. /M.S./